مدافعان دستگاه پخش صدای الکترونیکی (EVP) ادعا می‌کنند که می‌توانند با استفاده از تجهیزات مخابراتی با مردگان ارتباط برقرار کنند. اما آیا آنها تنها چیزهایی را می‌شنوند که دلشان می‌خواهد بشنوند؟ در سال ۱۹۶۹ یک پزشک لتونیایی میانسال و مرموز با مجموعه‌ای بزرگ از نوارهای کاست در منطقه جراردز کراس در نزدیکی لندن ظاهر شد. او می‌گفت که آزمایش‌هایی در زمینه ارتباط با مردگان انهزار نمونه از نوارهای همراه او حاوی صدای این افراد بود. نام این دکتر کنستانتین رائودیوه بود، و او نام روشش را پخش صدای الکترونیکی (EVP) گذاشته بود. البته در این روش ارتباط به‌صورت زنده و همزمان برقرار نمی‌شد. سوال‌ها پرسیده می‌شدند، و بعد نوار همچنان می‌چرخید و سکوت را ضبط می‌کرد.اما وقتی دوباره به نوار گوش داده می‌شد، از میان خرخر و پارازیت‌ها آوایی شبیه صدای حرف زدن انسان شنیده می‌شد. جراردز کراس محل زندگی ناشری بنام کالین اسمیت بود، و کنستانتین رائودیوه امیدوار بود که او درباره یافته‌هایش کتابی منتشر کند.اسمیت به این کار مایل بود، اما باید اول سر رابرت میر، رئیس شرکت انتشاراتی، را متقاعد می‌کرد که کل ماجرا یک حقه نیست. برای این کار، کنستانتین رائودیوه یک سلسله جلسه در جراردز کراس برگزار کرد، و سر رابرت میر هم در یکی از آنها شرکت کرد. بخت با کنستانتین همراه بود، و صدای آرتور اشنابل، پیانیست فقید، در یکی از نوارها شنیده شد. همسر سر رابرت که قبلا اشنابل را می‌شناخت هم در جلسه حاضر بود و از شنیدن صدای او به وجد آمد. در نتیجه ایده نوشتن کتاب با موفقیت پیش رفت و دستگاه EVP مورد توجه قرار گرفت.این روش از از نظر فناوری از احضار روح پیشرفته‌تر بود و از اکتوپلاسم (فراطبیعه) هم کمتر ریخت و پاش ایجاد می‌کرد، و جهان اعتقاد به ارواح را به سال‌های آخر قرن بیستم پیوند داد.امروزه استفاده از EVP یکی از ابزارهای رایج در میان جن‌گیرهای سراسر جهان است. در اینترنت صدها گروه تبادل نظر درباره EVP وجود دارد. بسیاری از افراد جدی و تحصیل‌کرده در این گروه‌ها عضو هستند و این روش را اثباتی بر این مدعا می‌دانند که مردگان سعی دارند با ما حرف بزنند.برای مثال، آنابلا کاردوسو، قبلا دیپلمات دولت پرتغال بوده است. او که حالا در اسپانیا زندگی می‌کند، نشریه‌ای بنام کلیک Instrumental Transcommunication Journal منتشر می‌کند. خانم کاردوسو یک استودیو مجهز ضبط صدا دارد و ادعا می‌کند که به نتایج مشابهی با یافته‌های آقای رائودیوه در جراردز کراس رسیده است. او می‌گوید: "صداهایی که من می‌شنوم، نجواهای آرام نیستند. صداهایی بلند و واضح، و کاملا قابل فهمند." او پیشنهاد کرد که یکی از سی‌دی‌هایش را برایم بفرستد.

bbc news

بقیه در ادامه نوشتار